MUZDARİP İHTİLAL

Bir tebessüm, bir gülüþ, gözlerinden eser yel
Bir fýrtýna yaklaþýr sen bakýnca bu yana
Gözlerimden yaðmuru bir bakýþla keser yel
Kalbi kýrýk düþlerim baþkaldýrýr zamana
Ben gözlerimi diker gökyüzüne bakarým
Bulut olur gözlerin gökyüzünden korkarým

Umut gözyaþlarýmýn akýp bittiði anda
Buðulu hayalinle gökyüzünde durursun
Bulutlarýn hüzünle çekip gittiði anda
Gece ay ýþýðýnla pencereme vurursun
Umut bahçelerinde geziyorken bineva
Hayalin bir gül gibi olur derdime deva

Gelirsin yaðmur gibi düþüme damla damla
Hayalime bahçenden çiçekler getirirsin
Mutluluk deryasýndan uyanýnca bir gamla
Bulutlarla damlayan umudu yitirirsin
Bir gökkuþaðý gibi hülyama düþen rengin
Gönlüm senin yayýnda senin aþkýnla zengin

Yýldýzlarýn gölgesi gözlerine düþerken
Sonsuzluða uzanýp gökyüzüne deðerim
Bulutlarýn üstünden gülümserken bana sen
Bakamam gökyüzüne gözlerimi eðerim
Hayalinin yayýnda elim titrer, dilim lal
Bu nasýl bir fýrtýna, bu muzdarip ihtilal


Sosyal Medyada Paylaşın: