Serilmiþ tam önüme ince örgülü kilim, Bak ne hale düþmüþ hâyâ denen sevgilim! Beynimi çürütüp de zamana kondurmuþlar, Onu kokuþmuþ diye hiçliðe doldurmuþlar. Artýk çaðýrmaz beni namazlara minare, Pusuda sevda düþmüþ baksana nasýl hale. Tükendi artýk sandým ruhumdaki enbiya, Bu nasýl rezilliktir anlatsýn bir evliya. Yalan çekilmez, çile çýldýrtýr derinliði, Ýhanetle kavruldu sevdanýn serinliði. Hangi yana sýðdýrsam almýyor hiç bir þekil, Ey iþkembe haykýrýþ çekil önümden çekil Sosyal Medyada Paylaşın:
! Tahtına Dargın Padişah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.