Etiket Adamları

Etiket Adamlarý

Selam verirsin almazlar,
Dost hatrýný sormazlar.
Patronlara kul olmuþlar.
Þu etiket adamlarý,

Ýnsani ihtiyaç nedir?
Bilir ama bilmez gelir.
Kendi yapýnca meþrudur,
Bu etiket adamlarý,

Ýþten iþe koþup dursan,
Bir günde on iþ, çýkarsan,
Bir an durup nefes alsan,
Onu görür bu adamlar.

Tren gidiyor mu bakmaz.
Meþgul görmedi mi olmaz.
Kendi bir þeyden anlamaz.
Þu etiket adamlarý,

Nasýlsa bitirmiþ okul,
Bizim imkanlarda makul,
Olmuþuz çalýþan bir kul,
Sözlerimiz hep lakýrtý,

Yok deðil insaný kamil,
Sen onlarýn deðerin bil.
Ne söylerse söylesin dil,
Vijdanýn rahat mý söyle.

Kimi yapar yüz boyama,
Ben yapamam bunu asla,
Yaptýðým iþin yanýnda,
Anlar onu mutlak Mevla,

Ukala bakarlar sana,
Etiketi varsa orda,
Kendinden söz açmaz asla,
Etiketin koyar baþa.

Senin rütben düþük kalsýn.
Kul olmaya ben razýyým.
Allah’a eðilir baþým.
Öyle olsun can yoldaþým.
Birçok yollar inip çýktýk
Zengin fakir yoldaþ olduk.
Sonunda birer faniydik.
Kalýr yapýlan adamlýk.

Geçmez olur icazetin.
Ne yaptýn sen, ne söyledin.
Deðer miydi? Para için.
Sen kendini harap ettin.

Nene lazým, takla atmak,
Zaten kazanýyorsun bak.
Daha fazla kim verir hak?
Ona göre terazi yap.

Otururlar gün boyunca,
Ýþ yapýyor belki orda,
Hangi oyunun sonunda,
Þu etiket adamlarý,

Amirlerinden korkarlar,
Bir þey dese ödü patlar,
Arkasýndan konuþurlar,
Önünde divan dururlar….

Sözde Allah, kitap bilir.
Ýcraatta ebu-cehil.
Firavun arkadan gelir.
Bu etiket adamlarý,

Her durumda þaþmaz ibre,
Ýster amir, ister köle,
Sende artýk gel bu yola,
Birlik olalým kol kola,


Sosyal Medyada Paylaşın: