Baþýma gelenleri yazdým, oturdum bu gece, Oku bilmek istersen yazdýklarýmý Öðren neymiþ bunlar, ve ezberle hece, hece Hayatýmýn her aný, Senin ya da bir baþkasýnýn çözeceði bir bilmece, Çöz de öðren, Öðren neler çekmiþim hayatta..
Nice zalimleri gördüm, En acýmasýzlarýndan Ne acýlar çektim iþkenceler gördüm, bulunmazýndan Hep üstümde kara bulutlar dolaþtý Yaðmur dolu yaðdý, Fýrtýnalar esti, elim kollarým kýrdý. Acýmla yaþamayý savaþmayý öðrendim, Her gün biraz daha hayatýmda;
Kalleþliði aymazlýðý tanýdým. Gördüm, Doðru denenlerde hýrsýzlýðý, Ne dostluk gördüm dosta, ne de sevgi Gördüm doðru bildiklerimde hep yanlýþlýðý. Hele çok tanýdým. Dost dediklerimden vefasýzlýðý, Amma sonunda, Fakir fukarada buldum, gönül bolluðunu.
Doymazý, Ve kul hakkýna el uzatanlarý tanýdým. Kýlýk kýyafetine baktým, Þaþtým’ da onlarý bir adam sandým. Hýrsýzlýðýna þahit olunca, hop oturdum hop kalktým. Gördüm’ ki, açgözlüler doldurmuþ, Þu kahpe dünyayý;
Güldüreni göremedim. Aðlatanlarý dersen onu çok gördüm. Yarayý saranlara deðil’ de, yarayý deþenleri kördüm. Dost elinden su içen deðil, Zehir içenleri gördüm. Tanýdým ömrümde kahpe dünyayý.
Dostunum deyip de, en elemli gününde kaçanlar, Sýrtýný sývazlayýp da, Ve yakýn olup hiç ayrýlmayanlar var ya, Ýþte onlardý düþtüðünde, Birer, birer yanýndan kaybolanlar, En elemli günlerinde, yanýna yaklaþmayanlar Ve ben daha neler, neler gördüm.
Oku hayatýmý, Sayfa, sayfa hiç atlamadan Üzse de seni, yazýlanlar Her sayfanýn içinde vardýr senin için ders alýnacaklar Al bu yazýlanlarý kendine, Doðrudur yazýlanlar. Ben çok dersler aldým hayattan, Aman bana ne deme, Senin o yaþamýndan sakýn. Tecrübe denen, en büyük öðretmendir, Unutma sakýn;
Mayýs 2007-05-02 A.Yüksel Þanlý er Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.