Bambaþka bir þehirde Bambaþka yüzlerle yaþýyorsun Bensiz... Ben ise sokaklarla konuþuyorum seni Pencere kenarýndan. Bu sevgi aðýr Bu özlem Bu yaþlar... Ve sen Gelmeyecek gibisin!
Gözüm görmeyecek seni Kulaklarým duymayacak Tenini hissetmeyecek bu beden hiç Belkide. Yinede sevecek mi yüreðim seni Yineden hayallerim olacak mý seninle Umudum olacak mý yine Ben Bambaþa yerlerde Sadece varlýðýnla yaþasam Ne yazar.
Birleþir mi ellerimiz günün birinde Bilmiyorum Dualar da etmiyorum zaten. Sevmekten vazgeçmedim seni belki Belki ilk günün ateþiyle yanýyor yüreðim Ama sen Bambaþka yerlerde Beni özlesen,unutmasan,sevsen Ne yazar!..
Kadriye ÖZBEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
kati_16 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.