karanlýðýn metresi
Soyunarak en masum geceye
bir solukluk caným.
cephanelikyüreðim
gidenin ardýnda býrakdýðý sessizlik
geceyi yýrtan bir çýðlýðýn gözleriyle bakýyordum
Þuursuzca
kadýn gibi aðlýyor
aðladýðýný
dahi
hissetmiyor
ruhum göçüyor
Çoktan öldürdüm imkansýzlýklar içinde ki dönme ihtimalini …
kaldýrýmlarda yosmalarýn yüksek topuk sesleri
gecenin kaný bulaþýr yanaklarýma
belirsiz
kederli
cehaletindeki ukhalalýk
asaletli ruh izi
elimde zýkkým kadehde
tut ki ihanet
bir suç – gibi”
acýr mý caným
sen
yoksun!