MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ey Karanlık Çöllerin! Ey Nâzlı Mihr u Mâh-ı! (SİVAS)
Demir Melahat

Ey Karanlık Çöllerin! Ey Nâzlı Mihr u Mâh-ı! (SİVAS)


En güzel naðmelerim þehr-i Sivas’ta inler
Bülbül-i þeydâlarý bütün kâinat dinler

Ey karanlýk çöllerin ey nazlý Mihr u Mâhý
Düþkünün uðrak yeri, Hýzýr’ýn güzergâhý
Cemâlin beni yakar þavkýn Zühreyi böler
Nasýl þerh edeyim ki,içlenip gözüm dolar
Kýpkýzýl afâkýndan huri bile utanýr
Ben sönük bir çeraðým,söyle beni kim tanýr?

Ey Aslý’nýn bakýþý ey Kerem’in nâkýþý
Ey doðunun erdemi! , Ey visâlin son demi
Mâhrem çizgilerinde hangi sýrlar saklýdýr?
Seni görmeye gözüm yoksa yasaklý mýdýr?
Kaç kez düþledim seni ukde kaldý içimde
Damla damla göz yaþým akar sicim biçimde

Senin güzelliðini,þeydâ bülbülden duydum
O kadar meth etti ki, ilim yerine koydum
Kapalý fanus musun neden esrârlýsýn sen?
Seni nâkýþlamaya neden ýsrarlýyým ben?
Çözdüðüm her muâmmâ özümden bir parçadýr
Yüreðimdeki gama nâkýþýma fýrçadýr
Ey gamlý mürekkebim! bari hâzânda uyan
Ey pelesenkli dilim! Sivas yazanda uyan
Ey sabýrsýz yüreðim! sende dertlere dayan
At kibiri içinden düþ ateþe sende yan

Nerde ulemâ görsem ben Sivas’lý sayarým
Eski ilim beþiði Horasan’a doyarým

Ey yâkût-i gevherim! Ey revâným merhabâ
Ey iki cihan gülüm! Ey mekâným merhabâ
Ey gönlümün didâr-ý! Herat, Niþâbur musun?
Horasan,Buhara’da yoðrulmuþ hamur musun?
Senin irfânýn bende,benim dermâným imiþ
Ben aslýmý ararken sende burhâným imiþ

Süt beyaz yüreðinden düþürür gölgesini
Serinlerken nice kul ferâhlanýr sinesi


Kimler geçti dergâhtan Aþýk Veysel, Kul Himmet
Nerde Sefil Selimi sað mýdýr Aþýk Ýsmet?
Talibi Coþkun seni söyle nasýl süsledi?
Keklik Emine’yle mi yoksa seni besledi?
Ufuklar pas tutmasýn çýkagelsin Manas’lý
Deli Hýzýr yüzünden benim yüreðim yaslý
Deliktaþlý Ruhsati bâdeli köy aþýðý
Ýrticalý saz çalan gözümün ay ýþýðý
Nasýl sayayým ki ben, senin cevherin çoktur
Tâ ezelden yazmaya benim dermâným yoktur


Ey Ravzâ-ý Mutahhara eyle bana merhamet
Âb-ý Kevser Havzan’dan bende bulayým himmet
Sen kübrâ-i mâþuksun,olma bir günlük aným
Karadeniz elinde sensin benim vataným




mih u mâh:ay ile güneþ
þavk:ýþýk
zühre:güneþe yakýnlýk bakýmýndan ikinci olan gezegen,venüs
çerað:fitil,mum çýra
visal:ulaþma
ukde:düðüm
pelesenk:siyah renkli bir aðaç cinsi
ulemâ: alimler

revân yol
irfân:Çalýþarak elde edilen ilimler ile anlaþýlan, bilinen þeylerden baþka bilgiler de vardýr, bunlar irfân ile anlaþýlýr. Âlimlerin sâhib olduklarý ilme mukâbil (karþýlýk) ârif denen Allahü teâlânýn sevdiði kullarýnda da irfân denen bir hâssa (özellik) vardýr. Ýrfân, tasavvufta fenâ mertebesiyle þereflenenlerde bulunur. (Ýmâm-ý Rabbânî)

Akýllý ve irfân sâhibi kimse, meyveli aðaç gibi mütevâzî olur. (Sa’dî Þîrâzî)

burhân:delil,hüccet
ravzâ-ý mutahhara:Cennet köþesi

Git vatan Kâbe’de siyâha bürün
Bir kolun Ravza-ý Nebî’ye uzat
Birini Kerbelâ’da Meþhed’e at
Kâînata bu heyetinle görün (N.Kemal)
kübrâ:en büyük,ulu
mâþuk:sevgili

Melahat Temur





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.