Bu Kaçıncı Ayrılık

Bu kaçýncý gidiþin, bu kaçýncý heyelan
Bu kaçýncý kurþundur senden hediye kalan

Yere göðe sýðmýyor býraktýðýn yaralar
Her ayrýlýk, körpe bir gülüþümü yaralar

Hiç mi hatýrý yoktu onca yaþananlarýn
Yüzümü suretinde kaybettiðim anlarýn

Aklýna her estikçe aþktan bezdim diyorsun
Ruhuma sancý ekip beni terk ediyorsun

Veda trenlerinde biletin hazýr senin
Koltuðun gam kenarý katlime nazýr senin

Nereye gidersen git kalbine dizilirler
Gönlümün tezgahýnda dokuduðum þiirler

Sen bu aþký bir oyun beni oyuncak saydýn
Keþke bu kadar iyi oyuncu olmasaydýn

Bir serçeydim tuzaða düþtüm hain pusunda
Güneþi tanýmayan mahkumum mapusunda

Hangi gönül dayanýr ettiðin eziyete
Hangi mecnun baþ eðer bu kalleþ meziyete

Hiç beraat görmedim adaletsiz yasanda
Benim için hep kýrýk bir kalem var masanda

Söyle sevmekten baþka ne zulüm ettim sana
Çok sevmek kabahatse hadi çekip vursana

Elini yüreðinin vicdanýna dokundur
Ölümü buse gibi tut nefesime kondur

Kör kýrlangýç sesinde bir matem yay yörende
Beni günahý aðýr cinayet say törende.

Baykuþ çýðlýklarýnda varsýn yakýlsýn aðýt
Öksüz þiirlerimi al da hayrýma daðýt.

S.U.

13.08.2010

Sosyal Medyada Paylaşın: