SENİ ANDIM YİNE… BU GECE DE…
Katran karasý bir gecenin koynunda,
Seni andým yine…
Hayalin pusu kurmuþ, gerçek sandýðým düþlerime
Sen, uykuya dalýþým güneþin kayýplýðýnda,
Gözlerimdeki ipek perde, her gece salýnan.
Seni andým bu gece de
Anmadýðým an yine anmak sözüyle.
Baþý, sonu ne fark ederdi ki?
Ucundaydým iþte hiç bilmediðim alelade bir sokaðýn.
Uzayýp giden yollarýn koyuluðunda,
Tanýdýk bir ýþýk ararken buldum göz bebeklerimi
Þaþýrdým…
Yýldýzlarýn bile sahiplendiðin bir geceden korkmasýna þaþtým.
Ýnanamadým, siyahýný griye çeviremediler.
Yapamadýlar…
Utandýlar üstüne bir de, kendi renklerinin açýklýðýndan.
Söndüler tek tek…
Uzun sürmedi mazide kayboluþlarý
Neyi düþlesen yaptýlar
Taptýlar sana peþinde sürüklenircesine
Öylesine özendiler ki, kâbusa çalan rengine
Minnet duydular varoluþ nedenlerinin katiline.
Bense göz yumup bu caniliðine,
Aldýrýþ etmeden kâbuslarýmý çaðýran korkunç cinayetine
Seni andým bu zift kokan gecede de…
Yoruldum…
Nehirlere özenmiþti zaman,
Sessizliðe meydan okuyan bir þelalenin eteklerinde… Kayboldum.
Ruhumu aradým okyanusunun boðumunda
Su tutmayan çatlamýþ bedenimle.
Avuçlarýnda ýslatmýþtý zaman, öldürmemek için telaþlarýný
Aciliyetinde yetmedi nefesim… Yetiþemedim.
Gerisinde kaldý adýmlarým
Yoruldum…
Ölesiye hem de...
Ama uslanmadým…
Seni andým kirlettiðin her nefeste.
Zamanýn azizliði iþlemiþti tenime.
Saniyeler vardý hiç durmadýðýný bildiðim.
Onlar sandým gözlerimin önünde soluksuz dönenleri
Yanýldým…
Saatlerimmiþ acelesi olan, saniye rolünde,
Bense…
Yelkovandým sadece, duvara asýlmýþ bir saatin hapsinde.
Yenildim akrebinin oyunlarýna kapýlýp.
Peþindeyken durup aniden, izledin önüne sürükleniþimi
Güldün bir zafer edasýyla.
Sen sandýn ki kaybettim izini
Oysa ben, hýzýmý alamadým tekrar düþtüm peþine
Döndükçe döndüm takibinde, aldýrmadan hainliðine.
Kýrýp döktün tüm saatlerimi,
Sana göre özgürlüktü bana vaat ettiðin.
Yanýldýn…
Kandýrdýn sadece kendini gereði varmýþ gibi
Ben ki itaatkâr bir yelkovandým sadece.
Kanmýþ olsam da üzerine giyindiðin bencilliðine
Yine de seni andým dönüþümün her devrinde.
Aldýrmadým hiç bana biçtiðin rollere
Oynadým kahpeliðinin eþliðinde.
Aldatýþlarýnýn ezberlettikleriyle.
Tozunu dumanýna kattým tüm sahnelerinin.
Sen silkindin tozlarýný, ben çektim içime.
Bunu da yuttum…
Boðuldum her nefesinde.
Tamamen kaybettim kendimi bu defa da
Silikleþtim soluðunun bana vuran buðusunda.
Ellerimi deðdirdim boþluðuna.
Savurdum peþimi bir türlü býrakmayan yokluðuna.
Sonunda orada buldum seni
Eþsiz sandýðýn bencil benliðini
Seni bulan ben yitip gittim bu kez de
Seninse…
Bir hoþ geliþin vardý yokluðuma göðüslerin kabarýrcasýna.
Nafile çekiþlerin dedim ben onlara ziyan ettiðin nefesimde.
Olsun…
Tüm lüzumsuzluðunu çekip sineme,
Seni andým yine tam da bu gece.
Katran karasý bir gecenin koynunda,
Seni andým yine…
Unutulup giden bir isimdin zihnimde,
Hatýrladým, tekrar unutabilmek dileðiyle,
Hiç vakit kaybetmedim birden silikleþirsin diye.
Ve…
Ben seni andým yine
Her gece gibi bu gece de…
08.08.10/Pazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.