Bizim öykümüz karanlýklarda geçiyor Gökyüzünün kasvetli kýzýllýðý ve Tüm ýþýklarý söndürülmüþ gecelerindir hüküm Þimdi,mehtabý arayan gönlüm,uçurumlara Þelalelere meylediyor Hep boþluðu seyrediyor gözlerim Ayan beyan ortadayken Unutulmuþluðumuz,avutulmuþluðumuz Ansýzýn kesildi ardýmýz sýra yükselen nidalar
Ey mabetlerin kalbi Ey zarif þehir Þimdi eskisinden daha karanlýk odalar
Ruh iklimlerimizin deðiþtiði günlerdeyiz Artýk her çocuk gözlerini Mevsimsiz bir sabaha açýyorken Acýyor Ýçimiz acýyor Ýki dudaðýmýz arasýna sýkýþýp kalan sözlerimiz… Boþluða asýlý gözlerimizden Bir atom bombasý gibi düþerken Mermer eþiklere Biz hala uçurumun karanlýk kýyýsýndayýz Oysa bir zamanlar Aynalardan ruhumuzun derinliklerine bakmýþtýk Köprüleri atmýþ Bütün gemileri öylece yakmýþtýk kýyýlarýnda Þimdi sen kara baðrýmda aðrým
Ey mabetlerin kalbi Ey zarif þehir Þimdi sen eðrim doðrumsun
Ey bütün baþlangýçlarýn son bulduðu þehir Sakýn ha dokunmasýn duvarlarýn ellerime Ahým,eyvahým sana da bulaþýr El vurma tarihsiz günahýma Bilirim ki hep günahsýzlar dolaþýrdý sokaklarýnda Benimse þakaklarýmda Her günahýn sonrasý Bir tel Bir tel daha aðarýyor Tan aðarýyor öpülesi gökyüzünde Ve ben aðýr aðýr zamanýn kollarýnda eleniyorum
Ey mabetlerin kalbi Ey zarif þehir Þimdi yüzüme kapanan kapýlardan maverayý dileniyorum. ... Bileniyorum
Muhammed Mehmet Gül
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.