Unutulmaların Günlüğü

yalnýzlýðýn yorulduðu yerdeyim

sahipsiz sevdalara düþtüm

iklimsiz yaðmurlara

sýnýrýn geri dönülmez kýyýsýnda
bir gül çizdim düþümde sana
gözlerinin limanýnda bekliyorum


gideli kaç ýþýk yýlý oldu bilmiyorum

gözlerimde karartma gecelerinin hüznü

yoluma çýkar sesini

soluðum tutuþacak besbelli

kör umuda küçük sevinçler yeter
içimdeki eylüle yenildim
kendime sarýldýðým boþluk sensin


geri sayým bu kadar uzun sürmemeli
özlemim yaðmurludur / özlemim beyaz
siperlerimde sen ve yoksunluðun

ölümden bahsederken
o düþman yalnýzlýða inat
ucuz bir intihar tasarlamýyorum
beklemenin tortusuyla
düþlerim düþüyor / ýskalýyorum

bir kalmanýn ýssýzlýðý yaþanýyor hýnca hýnç
aðzýmda kezzap tadýnda bir öfkeyle
unutulmalarýn günlüðünü tutuyorum…


Nail Yavuz, Ýzmir
Y.düzenleme

Sosyal Medyada Paylaşın:

Nail Yavuz Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ÇİCEKLERİN DİLİ ÖZGEÇMİŞİM YAŞAM KESİTLERİ İLKBAHAR SOYGUNLARI Bir Rıhtım Yalnızlığı SEN İZMİRSİN Elleri Dikenli Gülleridir Toprağın AN OLUR KARDELENİN ÖMRÜ İKİ BAHAR