Gün geçmiyor ki acýlarým bir son bulsun Ömrümün son deminde yankýlanan bir ses Sisler ardýnda kalmýþ bir dað misali Çarparak geri dönüyor kalbime Yüreðim Mecnun olmuþ aþkýn çöllerinde Sevgilinin güneþi altýnda erimekte. Harap ve bitap bir þekilde Adým adým tek baþýna ilerlemekte.
Aþkýn geciken adýmlarý öldürüyor sevgiliyi Ölümden de korkusu yok ya ’’ iNADINA AÞK! ’’ diyerekten ilerliyor içeri Sonu yok diye biliyor ya Bu ona yetiyor sahici. Sonra bir ölüm çýðlýðý yankýlanýyor Aþkýn sisli daðlarýnýn ardýnda Mecnun için Leyla için için aðlýyor Aþk acýsýna son bulmuþ Leyla’nýn kollarýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MaVi_DüŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.