Teslimiyete ramak kalmýþ bir hayat ki benim ki;
Hüzünler diyarýndan bir hasret ki benim ki;
Ýp incecik bir karanlýðýn ortasýnda;
Sessiz, çaresiz, melul kalmýþ yaþamaya…
Kaderin acý yüzü misali keser ya !!!
Evet… iþte ;
Tam da öyle ruhumdan kesilmiþ sanki bedenim….
Kala kalmýþým sanki uzak diyarýn sessiz çýðlýklarýnda ;
Sesimi bir duyan yok uzaktan….
Talihsiz yine olduðu gibi sefil kalmýþým.
Yine hasretine gönül baðlamýþým.
Derdimin çehresinde yanýyorum geceler boyu mum misali…
Yine yolunu bekliyorum geceler boyu,
Kýrýk dökük ,kesik,mahsum býkýlmýþ camlardan…
Yine bir akþam duasý gibi üzerime düþen yalnýzlýk ateþi…
Ruhum meþhullerde sallanan, bir serseri mecnun misali…..
Býkýlmýþým artýk yalan dolan,
Sonu gelemeyen hasretlerden…..
Sevgi sallanan ay misali göklerdedir…
Ruh ,beden ve hayat…
Melankoli,hasret ve çile….
Karamsarlýk ve baþýný dönmeyen hasret kollarýmda….
Ellerimde kýrýk resmin,
Yüreðimde çaresizlik yani sen…,
Yine mi ayný hüzünler,
Yine mi ayný sözler ?
Býkabilmiþ isem artýk bende þu bahtsýz felekten..
Çekebilmiþ isem bende isyan bayraðý salllayarak göklerden ….
Kasvetle çörümüþ hayatýmýn yine bitkin sözleri…
Aslý belli olmayan …
Velakin saçmalýktan ibaret iki büyük yalan;
“Seni seviyorum….”
Belki de ýzdýraplar sýzlatýyor bu gerçekleri…
Oysa ki sevmekten daha güzel ve özel…
Ne olabilir ki ?
Bunu bende bilemem…
Bilse bilse gerçekler bilir….
Onlarda bizden uzak ve kurmuþlar binlerce tuzak….
Hep acý,
Biten yine ayný acý….
Ve acý….
Yesil_gunes