ŞU KADAR ÜZÜLDÜYSEM
Her an seni düþünüp,ben üzemem kendimi
Bana yaþattýklarýn,yaptýðýna deydi mi?
Gökten melekler inip,terk edilmez dendi mi?
Gençliðime doymayým,þu kadar üzüldüysem
Bir gül solsa bülbüller,konar solmamýþ gibi
Güler gerçek sevenler,gözü dolmamýþ gibi
Yaþýyorum sensiz de,bir þey olmamýþ gibi
Gençliðime doymayým,þu kadar üzüldüysem
Diyorsan ki sevgimiz,bozulduysa özünden
Her þeyi bitirelim,kopartalým,kökünden
Üzülme sen yeter ki,böyle benim düþüncem
Gençliðime doymayým,þu kadar üzüldüysem
Benim ki aþk deðildi,sen dilim de aðýttýn
Farz etki þükür ettim,sadakalar daðýttým
Akmadan göz yaþýmý,yüreðime akýttým
Gençliðime doymayým,þu kadar üzüldüysem
Bitmez denilen aþkýn,demek sonuna vardýk
Seninle gönlümüzü,ayrýlýða mý saldýk?
Bu günden sonra beni,görmeyeceksin artýk
Gençliðime doymayým,þu kadar üzüldüysem
Sýr gibi tüm üzüntüm,gider benle mezara
Kin duymaný istedim,üzülme diye bana
Sen üzülme diyerek,doðru demedim sana
Gençliðime doymayým,eðer üzülmediysem
Acý çekme diyerek,seni düþünmediysem
Bulmasýn seni ahým,yaþama hiç gazabý
Seni sevmedim deyip,kapadým ben hesabý
Sen terk etmiþ olsan da,çekme vicdan azabý
Gençliðime doymayým,eðer üzülmediysem
Acý çekme diyerek,seni düþünmediysem
..Taþýndým bu þehirden.Baþka bir þehrin lüks bir semtinde bir ev tuttum.Kaç sene oldu eþyalarý dahi yerleþtirmedim.Üçlü bir koltuk var,geceleri hep orada yatýyorum.Anlayacaðýn ev darma daðýnýk,ben de öyle.Saç,sakal uzadý.Ýnanýrmýsýn daha hiç traþ olmadým.Ayakkabýlarým da eskidi,yýrtýldý.Parmaklarým gözüküyor.Beni fakir bir dilenci sanýyorlar biliyormusun?Para veren bile oluyor,tabi almýyorum.Sen
bilsen,sen görsen varlýk için de neden yokluk yaþýyorsun diye,bana kýzarsýn,biliyorum.Ama sen bu dünya da yokmusun ki?O zaman neden ben senin varlýðýn da yokluðunu yaþýyorum?
...SANA SENÝ SEVMÝYORUM DEMÝÞTÝM YA.YALANDI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.