HATIRALARIN İZİNİ SÜRSEM
Ne vakit hatýralarýn izini sürsem çocukluða dair
Nice daðlar, ovalar, nehirler, ovalar düþer gözlerime
Avuçlarýmdan ateþ böcekleri zýplar
Bir yanar bir söner
Kaç vakti soðuklar dondurdu
Kaç vakti sýcaklar eritti bilmez insan.
Ne vakit hatýralarýn izini sürsem çocukluða dair
Armut, elma, erik kurutulmuþ yazlar gelir gözlerime
Ocakta büyük kazanla kaynar
Kandil bazen yanar bazen söner
Ne kadar zamaný karanlýk sildi
Ne kadar zamaný aydýnlýk bitirdi bilmez insan
Ne vakit hatýralarýn izini sürsem çocukluða dair
Ya ahþap tavanlý evden toz düþer üstüme
Ya kondu da ev sahibi rahatsýz olacak diye uyarý
Yer sofralarýnýn birlikte doyuran bereketi
Kimi kaþýk boþ gelir
Kimi tabak dolu gider
Ne kadar dönemi geri getirdi bilmez insan
Ne vakit hatýralarýn izini sürsem çocukluða dair
Onca tanýdýk çehre, akrabalar dizilir gözlerime
Bir bayram öncesi toplanmýþlar
Bir düðün, herkes yanaklarýmdan okþar
Bir cenaze evi neden bu sessizlik
Caným bir ýslýk atmak diler
Kimi azarlar, kimi gülümser
Ne kadar acý var, ne kadarý neþedir bilmez insan
SÝNAN YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.