yaðmurlu bir kýþ sabahý sessiz bir faniyat duvarýný aþtýmda geldim yanýna sana kýr çiçekleri getirdim gülüm avuçlarýmla topladým hepsini kücücüktün sen, minicik ellerin vardý hani yaðmuru severdin, korkardýn gök gürültüsünden sana yakýþtýramadým sesizliði büyüyecektin sen daha gülüm bir çil gibi düþtün göðsümden topraða en zayýf yerimden vurdun beni ölüm ne çare gökleri titretirken yaðmurlu bir kýþ sabahý bir tel saçýnýn yerine avuçlarýmla topraðýný topluyorum ten durmaz çürür gülüm özlüyorum seni birgün bende gelirim yanýna þarkýlar söyle yine gülüm ýslak dudaklarýnla cennetin beyaz kanatlý güvercini þimdi sen yoksunya alýþýrmýyým bilmýyorum eksildim birkere alýþamam biliyorum bir sabah gitttin nefesinide alýp yüzüme bakma öyle soðuk beni yakma gülüm kaybetttim seni canýmdan can aldýn ölüm çaremi aldýn elimden çaresizliðimi ver ölüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASİDENİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.