Güldüðüm kaç resim varsa yýrtýp yaktým! Tenimde cehennem azaplarýnýn izi var, Doðmuþluðumdan ileri gelen. Alayý yalan gülücüklerin, sahte gözyaþlarý gibi... Duygulara inancým kalmadý, hoþ duygusuz da deðilim. Siyah kanýmda, yeþil tonlarda zehirli bir nefret var! Kanýma bulanan ne varsa eriyip bitti... Emdim iliklerine kadar, geceyi kuþatan yarasalarý Acýlarý tatlýydý...
Bayým, bedenim hoþuna gidiyor olabilir ama Ruhum hiç hoþuna gitmeyecek þeylerle dolu! Ýçimde üçüncü kiþilere yer vardýr hep, Kat katdýr cefahanem. Saðýma yatarým, solumdaki kýrýklardan! Ve Ay üþütür beni, Gece yalnýz kalamam, Ýnsan dýþý varlýklarýn zamanýdýr gece, uyunmazlýk dolu. Güneþte uyuturum ben okþanýlasý yanlarýmý, Gündüzleri rüyalara melekler konar çünkü...
Ebleh gülücüklü ay dede, Saçýn sakalýn beyazlýðý yetmezmiþ gibi, Betin benzin de solmuþ senin! Yanlýþ idrak etmeyesin, Sana deðil nefretim. Bir sana doyarak baktým ya, Nefretimi kusacak çehre arýyorum. Hani en yakýn olduðun gün, Ýlk kez görmüþtüm yüzündeki tebebüsümü, O an korkmuþtum senden! Ýþte o anýn hatrýna, þimdi saçmalýyor parmaklarým... Sen yine de hep yakýn ol bana, Bakma parmaklarýmýn kalemimi tutuþundaki ihtiþama, Sana deðil nefretim, Kanýný emdiðim Koynumdaki ölü yarasalara ...
D. GÜRGÖL ~ [Stowaway]
Sosyal Medyada Paylaşın:
Stowaway Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.