mayýsýn kasýklarýndan dökülen sancýydý
düþük yapan bayram sevinci...
kazancý bedih yokuþuna gömüldü alýn teri
azrail’in soðuk nefesi öperken gözlerinden
can havliyle kaldýrdý sol yumruðunu havaya
dudaðýný son bir çýrpýnýþla kýmýldatarak...
‘’ 1 mayýs 1 mayýs iþçinin emekçinin bayramý
devrimin þanlý yolunda ilerleyen halklarýn bayramý’’
bahar kendi þarkýlarýný söylerken güle oynaya
yoksulluðun nabýz atýþýydý babadan-oðul’a kalan
gider ayak katýksýz-yavan azýðýný býraktý ardýnda
manþetleri süsledi çürümüþ paslý umutlarýyla
ensiz-çapsýz bir düzen kaldý gidiþinden geriye
ensesi kalýn aða-babalarýn saltanatýydý devran
duygular dövüldü ateþle terbiye olurken sabýr
emekçi halklarýn kahrýydý yaradan sýzan kýrmýzý
fabrika yollarýna düþen kýzlarýný kolluyordu analar
çeyiz sandýðýna saadet doldurmak içindi kazançlarý
parmaklar sevdanýn büyüsünü iþlerken kanaviçelere
yaþam haklarý gasp edildi mutluluklarý katledilerek
kör karanlýklar sahiplendi hýdrellez’in daðýlan gözyaþlarýný
yýldýzsýz gecelerin ertesinde aðarmayý beklerken gün yüzü
ýþýðýn kutsal aðýrlýðýný omuzlayan çocuklar doðurdu güneþ
baþ eðmeden direndiler emperyalizmin yüzüne tükürerek
baharýn ayýbý deðildi
emeðin ayaða düþ(ürül)mesi
-sömürünün zafer(!) çýðlýklarýydý/meydanlarýn rengini kana boyayan utanç...-
Cömert Yýlmaz