bazen sonunu bile bile iki ile ikiyi çarpýp beþ bulmak ister ya insan. hani tarihin sayfalarýna kazýnmýþ olan imkansýzlýk var ya... ne olduðu bilinmeyen bir tutku tufaný... iþte öyle birþeydi sen olabilme ihtimali.
bozuk saat gibi yanlýþ zamanda yaþatsamda duygularý hiç olmazsa günde iki defa doðru deðilmiydi? ki bilirdim bir yerde sürcecekti,gerçekliði olmayan ihtimaller çünkü her tohum bahar gelince topraðý güneþle aldatýrdý!
neyse alýp gidiyorum iþte felçli fikirlerimin neden olduðu hislerimi... ve de bir sevdanýn sahra kesesindeki çöl yaðmurlarýna yakýlan gözlerim korkma! göremeyecek artýk yakamozlarýn muhteþem güzelliði! dudaklarýmsa söyledi son sözlerini sen olabilme ihtimali bile güzeldi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mızrap Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.