SEN UNUTMADIN...
Sen beni tanýmazdýn ben de seni,
Kendine baðlayýverdin bu bedeni,
Vefasýz sanýrdým her yüze güleni
Herkes unuttu da beni, sen unutmadýn…
Saçlarýna gonca güller derdiðim,
Uðruna bu caný ödünç verdiðim,
Her gece rüyalarýnda gördüðüm
Kýz unuttu da beni, sen unutmadýn…
Her önüne gelene alkýþlarý tutan
Sözde þair þiirlerini ezbere yutan,
Macera olsun diye yuvasýný yýkan
Kul unuttu da beni, sen unutmadýn…
Her gün Edebiyat Defterine giren,
Kimin þiirini okuyacaðýný iyi bilen,
Çýkar için insanýn yüzüne gülen
Pirler unuttu da beni, sen unutmadýn…
Melek misin, Huri misin bilemedim,
Acýlarýný paylaþýp ikiye bölemedim,
Dünya’da vefalý insaný göremedim
Dostlar unuttu da beni, sen unutmadýn…
SAVCI’m budaktan sakýnmaz gözünü,
Alenen söyleyiverir namerde sözünü,
Ýkiyüzlüler sonradan gösterdi yüzünü
Onlar unuttu da beni, sen unutmadýn…
SAVCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.