mezar sohbetleri

düþürmedim ellerimden seni
aklýn alamayacaðý kadar büyük sarsýntýlarda
bir çocuðun yanaðýnda
öpücük taþýdýðý zamanlardaki gibi ürkek
yürüdüm kaldýrýmlarda
öksürmedim ciðerimden seni yitirmemek için
sebepsiz hastalandým
korkularým da oldu
ama düþürmedim seni ellerimden
ciðerimden düþürmedim

hiç aklýma getirmedim yokluðunu
uykular ölüme benzerdi
senden önce uyurdum
ve senden önce uyanmazdým
uykular ölüme benzerdi

hani sen bir gün gözlerine yakamoz sürmüþtün
ben de hani yüzme bilmeyen bir gemiydim o gün
yüzünde dalga / deniz ben demir almýþým
martýlar çýðlýk kusmuþtu kaldýrýmlara
iþte öyle bir gündü bilmem hatýrlar mýsýn

toplamýþtým anneli çocuklardan bütün masallarý
martý tüylerini, boþ salýncaklarý ve kumsallarý
kurumuþ ekmeðe týkýþtýrýp daðýtmýþtýk annesiz çocuklara
annesiz çocuklar sanmýþtýk ya martýlarý

hep sýzýlý akþam zamanlarýnda geliyorum sana
elimde baþka bir sahilin kum lekesi
bu mezar soðuk deðil mi / bahar üþütürdü seni
alnýndan öpüp ýsýtýrdým / utanma kimse görmüyor bizi


Cemil KURT

Sosyal Medyada Paylaşın: