Þiir topla pencerenden gün ýþýðýnýn yönüne süzülecektir ruhum
elbet gecenin gözlerinde ölecek çocuklar bir saklambaç sokaðýnda özümsenecek zaman kahvesinin yaþlý semaverleri taþlý dikenli yollardan geçecek sonra yýllardan sonraki yaþam
bakir bir kadýn gibi düþün ve düþ önüme ben þimdi evinin duvarlarýnda gün sarýsý
göðsümde çan seslerinden çizgiler bedelsiz ölüp giden eski Galata ince bir yýlan gibi kývrýlan sessiz yollar balýk pazarlarýnda aç karýnlý sevda ve ekmek arasý üç beþ çocuk balýklarýn peþinden koþar
ve akþam olur umudun þakaklarýnda inadýna akþam olur sür/gün karasý
bu þehir acem sultanlarý gibi giyinmeyi becerir de bazen adamýna göre gösterir konukseverliðini
eski kandiller… en eskimez yanlarýný yeniler gecenin yakamozlu elbiselerini giymiþtir deniz tiril rüzgarlarla aðlar atýlmýþtýr kýyýya vurgun yüreklerde bað bozumudur belki mevsim belki alaboradýr gönüller hüzün yarasý
bir baþka seher, bir baþka (t)an ve bereket muþtusu gibi bir kuþluk… çiylerin kalbinde biriken ezan
insan: bugün ateþ, yarýn duman
unutma þiirlerin bile kýyameti vardýr tanýksýz bir gelecek zaman
Nevzat KONÞER 010 Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevzat KONŞER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.