Gelinciğin Dediğidir (Son)

Gelinciðin Dediðidir (Son)

Sen
Çýkýp gidince gönlünden
Ayrýlýk geldi
Daha sýký sarýldý boynuna, senden
Söküp aldý yüreðini
Oysa adaklýydý sana
Yunmþtu aþktan yüzü gözü
Çöküktü pus gibi hüzün
Kocamandý ayrýlýðýn elleri
Daha da sýktý, çekti kendine
Daðýtýp pusu, sardý acýyý
Cýngý ne ki…
Akkordu gözleri
Döküldü senden kalan allar
Kanayýp durdu kendi allarý
Ýçten içe aktý
Kimseler görmedi.


Aðrýdý benek izi
Tanýktýr iki gözü
Diklenecek oldu bu sona
Ne kadar dayanýklý olsa da ipek misali
Tel tel üzüldü
Cam gibi duru- her parçasý ayný da olsa
Yama tutmaz- yapýþmaz
Benzemez baþkalarýna

Göresi geldi
Kalbi için
Sevmeyiþinden daha aðýr söz
Gurbete düþmekten gayrý olur yoktu
Ayrýlýk özlemin kumasý
Hep hatýrladý ilk geceyi
Karac’oðlan ve sen
Türküler yakýp türküler çýðýran
Tülsüz iki beden
Köz…
Coþkulu kar sularý gibi baharla gelen
Havasla
El iþi
Küçük kristal bir halka
Takývermiþ sen gülerken
Parmaklar çýplak eller avuç dolusu sarýþ
Gördüðünüz düþ! ..
Alýnda yazgý- kara


Kalmakmýþ isteði sonsuza deðin
Yaþlanmak bir ömür birlikte
Darda- zorda yan yana
Her kol kanadýn yeri ayrý
Ana, oðul
Döle düþmüþ cemre
Ve sen
Gurbete gitmeseydin
Düþmeseydi gurbete.

Ayrýlýðýn koynunda- uykusuz
Karabasan doldu geceler düþ yerine
Sardý –sararttý gönülsüz
Deþti yüreðini
Sevdi öldüresiye
Sen gidince…

2009
© Ildýz
Sosyal Medyada Paylaşın: