bu son şiir'im sana

Terk etmeyecek sanýyordum bu yara yüreðimi,
Merhemini bulmayacak, alýþacak acýya, kasvete,
Bir aðýt gibi daðlayacak her an
Hiçbir yüreðe ulaþmayacak düþlerimi,
Yanýlmýþým…
Adým adým uzaklaþýyorum,
Her an biraz daha alýp baþýmý gidiyorum senden ,
Sanki ben deðildim sana bu kadar yakýn olan,
Sen deðildin sanki beni bu denli saran sarmalayan,
Her gece kaç kez öldürdüm kendimi,
Yastýðým ýslandý gözyaþlarýmýn acizliðinde,
Sessiz sessiz için yana yana uyumaya çalýþmak ne kadar zor bilir misin?
Hayat garip, yollar ayrýlýklarla dolu,
Bir biz deðildik kavuþamayan,
Ama çabalamayan bir bizdik beklide,
Çok aradým seni yokluluðunun boyun büküklüklerinde,
Elimi kalbime koyardým oradaydýn iþte,
sýcacýk olurdu ellerim,
þimdiyse bulamýyorum seni hiçbir yerde,
o kadar uzaðýmdasýn ki,
canýmý acýtmýyor dinlediðim hiçbir müzik,
seni hatýrlatan hiçbir þey beni kederlere boðmuyor,
içim acýmýyor fotoðrafýna bakarken,
yakmýyor sana dair hiçbir þey benliðimi,
suçlayamam seni, kýrgýnda deðilim,
çünkü öyle uzaðýmdasýn ki tutma artýk istemem ellerimi,
ne çok þey yaþamýþ olup hiçbir þey yaþamadýðým hikayem,
hayat devam ediyor tüm güzelliðiyle,
Sosyal Medyada Paylaşın: