"Aþk iki yürekle olur
Tek yürekle yara olur
Yara kangren olur
Kangren adýndýr..."
Sigaraný tuttuðun gibi tutmadýn elimi
oysa hepsi hepsi bir içimlik mesafeydi
ve ayaklarýný toplamadýn uzak diyarlardan
çýkmaz sokaklarýnda topuklarýn kýrýlmadan
Ojelerinin rengiyle
dudaklarýmý mühürlemeye alýþtýn
ve avuç içi çizgilerine gözyaþlarýmý gömmeye
Derdin neydi de
girdabýnda uçan her kýrlangýç
kirpiklerine takýldý
sonra ucuz tütün kokan gevþek bir sigaraya
özensizce sarýldý
-kýrlangýçlar þanssýzdý-
Gözlerine bakmadan saða sola kaçýþtý
ayna gözlü çocuklar
Biliyorlardý ki
kýrýlýnca bir daha toparlanamazlar
Görüyordum
her birinin yanaklarýndan öpülesi vardý
oysa senin gerdanýndan hiç bir yýldýz kaymadý
-çocuklar da þanssýzdý-
Boþuna saklama
gamzelerinde ölgün hayaller var
her "gün telaþýný" toplamaktan yorgunlar
Kaldýrým taþlarýnda býraktýðýn
"piyano tuþlarýna basan serçe týnýsý"
adýmlarýný
sivri topuklarýný çýkar da
göðsüme sakla
ve daðýlmýþ makyajýný koynumda toparla
Ben köþe/n/deki adamým
Zülüflerinde kaybolmuþ bu þehrin
caddelerinde
senden baþka yön bulamýyorum
Yüzümü kesiyor itirafçý ýþýklar
ara sokaklarýnda kan kokuyorum
Devriyeler yetiþiyor duvardan yüzleriyle
kýstýrýp sorguluyorlar inanmadan sözlerime
sonra coplarýný sürüyorlar el feneri yardýmýyla
uykusuz gözlerime
-devriyeler insafsýz-
Sivri topuklu kadýn !
Okuduðum her kitapta yoluma çýktýn
ve her paragrafta tuttum ellerini
tutup hece hece söyleyemeden ismini
Sense hiçbir "son satýrda" açmadýn kapýlarý
dizlerimi kanatýrken tüm imla kurallarý
-sen de insafsýzsýn-
Sivri topuklu kadýn !
Hadi topla artýk ayaklarýný uzak diyarlardan
çýkmaz sokaklarýnda kýrýlmadan topuklarýn
Zaten damarlarýmda da çok az dolaþtýn
Hem veda da etmedim daha
Son bir cümle hani kurþun niyetine
terlemiþ avuçlarýmda
ve henüz görmedin suskun ölüþümü
mezelerin arasýnda...
Özgür SARAÇ/Râzý
16/02/2010 Denizli