MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

bu GECE BETERİM BEN
YARIM_ŞİİR

bu GECE BETERİM BEN


bu gece þiir yazarken titredi ellerim garipsedim
hüzünlü aþklarýn tetiðine bastým binlercekez
mezar taþlarýn soðukluðuna fýsýldadým umutsuz sözlerimi
yaþamadan bitmiþ aþklarýmý düþündüm,dünkü aþklarýmý
elleri al al ,toy toy yürüyen aþklarýmý
bugece dicle yataðýnda ýslanan gözlerimi esmer tenli bir resime deðdirdim
yaðmurlar çaldým nisanlardan,hazirana býraktým üþüyüþlerimi
aðladým terkedilen aþklar niyetine
gayri can dillenirde susturamam
içimdeki dað yangýný yüktür artýk omuzlarýma
acýlar bir yüktür umutsuzluktur gayri yokluðuna
daðlar sevdasýz kalýr yollar kimsesiz
can gariplenir gülüm can darlanýr


bu gece ay ýþýðýný doldurdum kadehime
hasretini meze yaptým,ilk yudumda unuttum adýný
sanki hiç karþýlaþmadýk, uzak iki ülkeydik
ben sana hiç göç etmedim,sen beni hiç kovmadýn yurdundan
kimliksizdik bu gece,aþklaþmadýk bakýþmadýk günlerce
sanki hiç koklamadým çiçeðini,ýrmaðýnda yunmadým
daðlarýnda gezmedim,arýnmadým tüm kirli sözlerimden
sayfalarca dökülmedim sana
bu gece dört tarafý acýlarla çevrili bir ülkeyim
üzerime çevrilmiþtir bütün ihanetler
namlusuna takýlý kalmýþým sevdadan bi haber insanlarýn
bugece ölümüne koþmuþum daðlara
karanfil kokusu içmiþim,
çatýk kaþlýlýðým dizlerimin üzerine çökemeyiþimdendir
sayki çok uzaktan geçen kara bir trendim
yanlýþlýkla dokundum yüreðine
sayki sen deðil ben dokundum ayrýlýðýn Kahpe tetiðine

bugece þiirlerin en karanlýðýna tutunup
hüzün þehrinden sürülen halklar gibi
namlunun gölgesinde büyüyüp unutup sýcaklýðýný sevginin
yýldýzlarýna kanýyarak puþt aþklarýn gözyaþlarýmý yüreðime hapsettim
asit yaðmurlarýnda yýkadým bedenimi har alevler kustum
bugece ayný kelimeler etrafýnda dönüp durdum
kaçak bir tütüne sarýp içtim yýkýlasý bakýþlarýný
saçlarýn tutuþtu avuçlarýmda
hasretin için sevdandan geçtim
ve þemdinli’den eruh’tan batman’dan
ve lice’de bir köy kahvesi muhabbetinden
ve öpüp bir dað kýrlangýcýný gözünden
dokunmadan büyük þehirlerin büyük kahpeliðine
lokomotifi gibi paslanmýþ raylarýn
aralýkta bir sürgün gibi
ölür gibi gidiyorum bu þehirden
arkama bile dönüp bakmadan..
Hadi UNUT BENi
HÝÇ UMUDUM KALMADI...

bu gece giderim ben
dokunmadan yüreðine
bir intihar gibi basarým
aþkýn hüzünlü tetiðine


GüNGÖR KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.