kar düþerken saçlarýma
zaman seni getirdi bana
yýkýk köprünün uçlarýnda
iki ürkek yürektik
yaklaþtýkça birbirine
adým adým uzaklaþan
yokluðunda
týlsýmý bozulmuþ bir sevdayý
sýkýca saklayýp avucumda
can yarasýnda büyüttüm
varlýðýnda
bulutlarý araladým
yaðmur yüklü gözlerinde
akma ne olur yüreðime
ben diye düþen her damla
deðdikçe küllerime
yeniden sen doðurur
künyene kazýlmamýþ
aþkýn mýydý aðladýðýn
güldürme
gitmek için gelmiþtin yine
gitmek için
Fatma Þahin