bozma yüzünü yârim doðuþundan belli güneþin bak ne güzel parlýyor mýsýr koçanlarý külçe külçe olmuþ güzel bir gün olacak anlaþýlan
imsak horozlarýný susturdum bugün bir kucak deniz bin bucak doða kokusuyla doldurdum odayý yataðýný gül bahçesine çeviremem yârim iki demet gök kokan pembe sardunyam var biri senin diðeri gözlerin hakký için
güneþi getirenlere selam olsun talih ki pencere doðuyu seyreyler yoksa mümkün mü her þafak yataðýna davet ipek elbise giydirmiþ çýplak baldýrýna yüzünle perdelediðin yakut ýþýltýsý gözlerin bayaðý cam misketlere benzer þimdi
þakaðýna koyduðun el ne arar orada tut ki göðsüne yüreðin avucunda narlasýn ben seni bir güneþ gibi þevkle izlerken yansýn elin yansýn yansýn ki bilesin bir güneþ sevdasý beslenir
bozma yüzünü açma aðzýný sus kusur yapmaz dilin bilirim güneþi getirenlere selam söyle bu sabah bekadýr dudaðýna deðmiþ þerbet iliþkimiz akþam-sabah arasý þafak deðil miyiz sen ile ben
Hakan ERKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakan ERKAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.