Senden öðrendim, Adam gibi sevmeyi, Uzaktan hissetmeyi, Yokken var saymayý. Ve senden öðrendim, Dostluðu, arkadaþlýðý. Sevgili ile karýþtýrýlmamayý, Sen öðrettin. Olmazmýþ görmeden sevmek, Dokunmadan hissetmek. Hüner deðilmi ki zaten, Yokken var saymak, Onunla nefes almak. Böyle biliyorsa yürek, Var mý birlikte olmaya gerek? Sen orada, ben burada Baþka iklimlerde Uzaktanda olsa sevmek. Gözler yarým yumulu, Hayal etmek. Ve de var saymak. San ki! Uzansan dokunacaðýn kadar yakýn, Olmayana ergi derler ya, O’ nun gibi...
Aydýn Ist.28.01.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
can.er Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.