Mevsimsiz Bir Aşk Hikayesi
Nefes alýp veriþlerin korkak,
Sesin cýlýz ve biraz da ürkek,
Sanki yavan tüketmiþsin onca saati...
Eylül...
Vazgeçemediðim, isyan ettiðim, ama hep sustuðum.
Sarý gölgelerde menekþe kokusu acýmasýz,
Karanlýða siper ediyor göðsünü sanki güller.
Bulamadýðým can çekiþmelerim...Nerdesiniz?
Ben suratýmý cilalayan hýyanet rüzgarý istiyorum.
Eylül...
Baþka adýmlarý sen zannetmelerim,
Kapýya koþuþum ve hayal kýrýklýðýna uðrayýþým.
Elden düþmek eski, görgüden eksik,
Senden baþka yaðmurda ýslanmak bana günah!
Taksim taksim ruhlarýn þuursuz cinneti,
Kaybettim nefreti, acizliði ve kimsesizliði.
Eylül...
Gece siluetinde ki gündüzlerde kayboluþum,
Siyah takunyalarýn koro halinde söyleþileri.
Altýn kafessiz bülbül cinayetleri,
Yokluðunda yaptým her þeyi...Aklým firari!
Islatýp kurut beni, sonra teslim et,
Yanarým yokluðunda bensiz solan dallarýna.
Eylül...
Kimin adýný söylediðim kulaðýna,
Saçlarýn oyun bozan sonbahar rüzgarýný anýmsatýr.
Dudaðýn telaþsýz en az gözyaþlarýn kadar taze,
Hayat bedelini erken ödemiþ çocuksu yüreðin.
Bezgin, kararsýz, kimliksiz býraktým seni.
Essem mi, yaðsam mý diye düþünmelerin bundan!
Eylül...
Býrak artýk gideyim baþka mevsimler yaþamaya,
Bilmeni isterim hiç unutmayacaðým sarý rengini.
Tanrýnýn gözyaþlarý paklar acýlarýný.
Çoðul gölgelere dalmaktayým sen aðlarken,
Aralýk beni bekler yaðmur sonrasý.
Bozuk fiþekler misali saçmalýyor mantýðýn,
Eylülde aþk yaþanmazmýþ oysa!...
...Gördüm, bildim, yaþadým....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.