Yaþlý bir adam vardý, elinde çekiç, çivi, Örsün baþýna çökmüþ, gamzesinde gizli hâr. Gölgesine yapýþmýþ, ýzdýrâbýn alevi, Yalnýzlýk sancýsýnýn, kafesinde piþe-kâr. Belki de kimsesizdi, belki de yoktu evi, Yaþlý bir adam vardý elinde çekiç, çivi.
Vurgun yemiþ gibiydi, siyah saçlarýnda kar, Yaný baþýnda durdum, sordum; “var mý dil-ahýn? Ýntizâr mý bu aklar, söyle kimden yâdigâr, Yerinde midir hâlâ, mehtâbýna penâhýn?” Eski bir resim verdi, dedi;” yaram çeþm-i yâr” Vurgun yemiþ gibiydi, siyah saçlarýnda kar.
Uzattýðý resimde, bir çift vardý dil-figâr, Otuzlu yaþlardaydý, birbirine denk dildâr. “Tam otuz yýl olmadýk”, dedi; “kat’a dilazâr “On yýl oldu öleli, yokluðundan sine zâr” Titreyen ellerinde, çýldýrýrken intizâr, Uzattýðý resimde, bir çift vardý dil-figâr.
“Ne evlat var ne ayâl, katran karasý Nehâr, Tespih tanelerinde, vuslat çekerken dilim. Firkât sancýlarýnda, tepemden çýkar buhar, Her nefes eriyorum, kimsesiz dilim dilim. Nasýl olsa yasaklý, kalan ömrüme bahar, “Ne evlat var ne ayâl, katran karasý Nehâr”
“Ve hâlâ bende” dedi; sýr kabýmda bergüzâr, Her çekiç darbesinde, daha da artar acým. Sanki örsün altýnda, o günlerin közü var, Aldýðým nefes gibi, varlýðýna muhtacým. Söyle nasýl olayým, yokluðunda bahtiyâr? “Ve hâlâ bende” dedi; sýr kabýmda bergüzâr.
Gözlerinde kehribâr, aðlýyordu ihtiyar, Kaçýrdý bakýþýný, mahcup gözünde mizân. Gönlündeki bu vefa, asýrlara iftihâr, Seni nasýl yazmalý, Makberî’ce bu lisân? Anlattýkça baðrýmý, daðlýyordu ihtiyar, Gözlerinde kehribâr, aðlýyordu ihtiyar…
Makberî – Ahmet Akkoyun…………….29/12/2009…….22:00…….Ýst
Piþe-kâr= sanatkâr dil-ahý= gönül ahý penâh= yemin çeþm-i yâr= yâr gözü dil-figâr= âþýk dil-azâr= kalp kýran ayâl= eþ Nehâr= gün Firkât= ayrýlýk Bergüzâr= hatýra Sosyal Medyada Paylaşın:
Makberî - Ahmet Akkoyun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.