Ki…
Eðri büðrü bir gövdeyim halbuki!
Dosdoðru göðe yükselen,
Alýcý kuþlara aþýk…
Dar gelince dünya
Kollarýmdan aðar ilmikler
Kaç can alýr, kaç yuva saklarým
Avuçlarýmda.
Derin hesaplarým vardýr benim,
Yerin kaç kat altýnda.
Ve soðururum bulutun gözyaþlarýný
Soðulan akþamlarda.
Günlere türküler, aðýtlar
Nameler dizerim yapraklarýmla
Kimse duymaz sesimi…
Kimi istersem ölüme getiririm
Daðýn yücesinde
Ufkun en ötesinden
Akýllara ziyan
Aþklar çentilir göðsümün üzerine.
Kaç ölüm beklerim,
Kaç beþik doðar kollarýmda
Kýþlarýn ardýndan bebeler dökülür
Gölgelik dallarýma
Yemiþler veririm beyaz ellerine.
Kuþlar… Konuk olurlar…
Sarýlýrým topraða
Ve yýkýlasý bir lanetle bir gün,
Aðlar, yaþmaðý zorla sýyrýlan bir kadýn
Þahidi olurum, diyemem…
Ölüm diler kollarýmdan ölmez.
Ölüm beklerim kollarýndan, öldürmez...
Damar damar çatlar yüzümde ar
Kan aðar köklerime
Kardeþ oluruz aðlar...
Hesabý benden sorulur
Susup, belerim
Þahadet edeceðim ruhunu
Eteðime…