Sularýný yutan o deniz Bir kayanýn üzerine tüneyip Karaya bakýyordu Karaya daðýný yitirmiþ külden kuþlar Karabasan saçýyordu Gemileri geren sularsa Artýk aldýrmýyordu Denize
Göðün de bir sabrý vardý, çatladý Son suretler taþa çakýldý Bir iris irin toplarýný böldü zamanýn Ve karabüyü kulaðýný çekti Yazýlmýþ ilk dramýn Çeltiklere su veren Tanrý Herkesi þaþýrtmýþtý
25129ÝST.
Sosyal Medyada Paylaşın:
A.Y Borke Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.