bir kadýn düþtü geceye ustam bulanýk bir sisin ardýndan doðan güneþ gibiydi
sen gördün þahitsin ustam yaðmur ay ve yýldýzlar avare bakýyordu gece gök kuþaðýný gördüm ustam bir sen bir ben bir de aynalar ve denizdi onu gören çok bilindik bir adam zamaný b/içiyordu
bir þarký düþtü geceye bir þiir yazýldý güldüðü yere sen de bilirsin ustam zaten bir sen bir ben bir de aþkýn anlamýný gerçekten bilen ki ihaneti s/aklarken yalnýz bir insan aþktýr kendi gerçeðini sobeleyen
bilirsin ustam raký kadehine þarap hiç mi hiç yakýþmýyordu ve bilirsin ki tanrý kadýný yaratmasaydý utancýndan saklanýyor olurdu
her aþk kendi kavruk teninde kýzgýn bir güneþ þimdi o yüzdendir ki ustam yandýðýyla kalýyor her seven
Arzen ATA
kayýp bir zamanda aþkýn ve hasretin deli çocuðuna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arzen Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.