YÜREK MAHKEMESİ

Ýçimde birikirken sonsuzluk damla damla,
Ne odama sýðarým nede koca dünyaya,
Düþündükçe dalarým ummansýz deryalara,
Çýðlýk olur feryadým duyulmaz bir lisanda...

Garip aklým tutuklu yürek mahkemesine,
Ben dolanýr dururum ruhum kim bilir nerde,
Ayaklarým takýlýr rüzgarýn nefesine,
Uçup gitmek isterim ait olduðum yere...

Gözlerimin önünde hayalleri dolanýr,
Her fýrsatta beni hayattan çekip alýr,
Bu düþünce beynimi kemirir ince ince,
Yüreðimin hakimi makamýna gelince...

Her iþimin sýraya dizildiði bir anda,
Ansýzýn depremler oluverir cihanda,
Etrafýmda herbirþey tamamdýr belki ama...
Ýçimde hep koca bir ben boðuluyor ýssýzca...

Kübra OKUDAN
Sosyal Medyada Paylaşın: