Ne olursun sevgilim, sehven dahî olur ya Gözlerinin içine, baþka kimse girmesin. Ne diyeyim sultaným, buna gücün yetmezse Kapat da gözlerini, baþka kimse görmesin.
Henüz elim deðmedi, o güzelim eline Nasýl dayanayým ben, o nâzenin diline Hâleleþip dökülen, zülfünün her teline O kumral saçlarýna, aðyâr elin sürmesin.
En zor olan þey nedir, yârinden kalmak ayrý Farkýnda mýsýn a dost, aþkýndan oldum sayrý? Âh benim kahve gözlüm, ne olur bundan gayrý! O incecik belini, baþka kimse sarmasýn.
Saklar mýsýn sen beni, elbisenin yenine? Kurban olam ben senin, tenindeki benine Senden izin almadan, girerek gülþenine O gonca güllerini, sakýn kimse dermesin.
Âþýklarýn sevdâsý, hiç baðlamaz ki eli Ruh hâlini bilmeyen, sanýr âþýklar deli Onu vuran, deviren, vuslatsýz aþkýn seli Aþk nedir bilmeyenler, n’olur bizi yermesin…
06/12/’09 Hanifi KARA Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.