Bu sonbahar gecesini… Kendimin saydým Ne çýkar çaldýysam Bir tek hecesini, mevsimin.
Söz veriyorum Bir daha istemeyeceðim.
Varsýn savrulsun yapraklarý Hazan gizlerinin Hoyrat rüzgarlarý da Deðil mi ki benim.
* * * * Sanmayýn müþkülpesentim Seçip tüm sevdiklerimi Kalanlarý terk ederim
Olsun varsýn Trafik gürültüsü de Arasýnda servetimin.
Sarhoþ naralarýnýn yankýlarý Ve amonyak kokularý… köþelerin, benim.
Onulmaz biliçsizlikleri ile Hüzün dolu bakýþlarýnda Sokak köpeklerinin Düþleri de benim.
Nedensiz yaratýlan Þiddetin apansýz çýðlýðý Korkulu gözlerin yýlgýnlýðý Ve sýkýntýlarý, çýlgýnlýklarý Küçük insanlarýn Hepsi… Hepsi benim bu gece Bu gece Ýstanbul benim.
Eylül – 1995 Ortaköy
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali SEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.