Karanlýktan istifade edip, Açýk penceremden kaçak girebilirsin odama. Biletsiz yolculuklara çýkabilirsin. Geri dönüþü hiç düþünmeden, Uzak þehirlere gelebilirsin benimle.
Küçük þeylerle yetinip, Mesela bir elma þekerine, Gözlerine sadece gülen bir çift göze, Bir tatlý söze, Dünyalarý deðiþmeyebilirsin.
Serin bir yaz akþamý, Sýcaklýðýný yýkýp omuzlarýma, Gökyüzünden istediðin yýldýzý seçip, Ýþte bu benim yýldýzým diyebilirsin. Yaslandýðýn omuzum gibi, Sahiplenebilirsin iþte.
Basit de gelebilir bütün bunlar. Yetinmez insan kimi zaman küçük þeylerle. Büyük mutluluklar peþinde koþup. Küçük beyinli, büyük insanlarda tanýyabilirsin. Her üzenin arkasýndan el sallamayý öðretir hayat. Her ýslatan yaðmur olmaz, kimi zaman.
Yýllar sonra vakitli vakitsiz çalabilirsin kapýmý. Söyleyecek sözün yoktur. Bir cümle bile kuramazsýn bizimle. Usulca dokunup yüzüme, saclarýma, Parmaklarýn dolaþýr yavaþ ve ürkek vücudumda. Dudaklarýmýn tuzlu tadýna varabilirsin.
Ýþ iþten geçmiþtir çoktan. Ve yýllar sonra sadece bedenimle seviþebilirsin. Ama ruhumla asla...
Ferhat Tokmak
02.09.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
nedensiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.