Şerbet…

Þerbet…

Gözlerin girdap gibi çeker
Karþý koyamam…
Bedenim ve ruhum, gusül
Çýrýlçýplaðým karþýnda iþte;

Yanýk tenine sýðýnýyorum
Sevgin ruhumu sariyor
Nefesin buðsu boynumda
Katmer katmer gül açýyor

Dudaklarýndan içtiðim mey
Damarlarýma yayýlýyor
Ellerim ellerine kenetleniyor
Bedenim bedenine tutsak

Yüreðindeki ateþ yakar
Eriyorum kollarýnda þimdi
Varlýðýmýn sebebi sensin
Þehvetinle yücelirken

Sen ben ol,ben sen olayým
Aþk harmanlasýn bizi
Yaralar, kalbur altýnda
Yalnýzlýk rüzgarda savrulsun


Kim demiþ aþk elmanýn iki yarýsý
Yada bir dalda iki kiraz
Baþlarda bedende bir olmuþ
Çoktan yüreklerimiz sema eder


Aþk þerbetini içmeyen bilemez
Ýçen vazgeçemez…
Sen su ol, ben þeker,aromasý; aþk
Kana kana içmeden, ölmek olmaz!

Gürcan KIRIM

Sosyal Medyada Paylaşın: