HERSEY YALAN BE DOST...
Her gecen gün ben de mi degisiyorum ne?
Insanlar genclesiyor
Teknoloji gelisiyor...
Vallahi hayat ucuz artik,
yalan bir dünyada yasiyoruz…
Tren raylari gittikce uzuyor
Öbür tarafta yer daraliyor mu ne?
Tren yol aliyor,
yol uzadikca uzaniyor tren…
Dünya mi beni anlamiyor?
Yoksa ben mi dünyayi anlayamiyorum..?
Her sey kötülesmis!
Insanlar, hayvanlar
ve toprak ihanetcilige baslamis,
kendini her yerde parayla satiyor…
Su sinir tanimiyor,
vurdugu her yerde derin derin yaralar aciyor…
Delice esen rüzgar tufanla bir olup
evlerin catilarini ucurtuyor,
agaclari kökünden söküyor…
Insanlar yine insanlar
Birbirlerini sirtindan vuran insanlar
Birbirlerini yoklukta öldüren insanlar
Birbirlerini bir hic ugruna öldüren insanlar
Birbirlerini hic sevmiyen insan oglu
Lahnetli insan
Kahpe insan
Vurgun insan
Deli insan
Kötü insan oglu, insanlar…
Her sey cok ucuz
Her sey bos
Her sey güvensiz
Her sey bir masal gibi
Her sey yalan artik, yalan…
Ben yalanci bir hayat sürdürüyorum
Bu yaban ellerde
Insanyetlik ugruna..!
M. HAN Mart 2002 NRW-Essen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.