SANCILI AŞK !
Kar mevsiminde düþmüþtü yüreðin yüreðime
Sancýlý bir doðum gibi sardý beni aþkýn
Ne doðabildin, ne de kalabildin kalbimde
Oysa ne hayaller kurmuþtum düþlerimde
Düþlerin düþlerimdi, hayallerin hayallerim
Yalnýz ve karanlýk gecelerimde,
aydýnlanýyordum o düþlerle
Iþýk huzmesi ile geliyordum koynuna
Bir annenin bebeðini sevdiði gibi seviyordum
Dokunmaya ve bakmaya kýyamadýðýmdýn.
Kulaklarým saðýr, gözlerim kör, dilim lâl,
Kalbim duruyordu sisler arasýnda seni görünce
Sevgin sarýyordu ruhumu ve bedenimi
Kor ateþler içinde üþüyordum
Ne gidebildim, ne de kalabildim
Sancýlý bir aþktý bu sevdam
Sancýnýn ne geldiði belli, ne de gittiði
O sancý biter mý ?
Ha söyle ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.