aynadan aklýma yansýyan keder seni tutup yüceltiyorum sabahýn ilk ýþýðýna yeminle ve savaþýn ilk kanýna öykünerek karnýndan ikiye böleceðim bilmeyiþimi
ki demirden adýmlarla ortaçað þehirlerinden geçen bendim bulut dokunuþlarla sevgiliyi titreten de ben
hüzün gözlerimi ýsýrsaydý azýcýk böyle kalemden böyle kaðýttan böyle geceden çýkarmazdým acýsýný eylemsizliðin
sakin ve yer ile yeksan bir avrupa kentini andýrmazdý kalbim o zaman yýkýntýlar arasýndan incecik bir arya gibi týnlamazdý hatýratým
ben benimi bulalý bende benden eser yok
çaðlayandý bir zamanlar þimdi damlasýz uçurumum kýlýncým nerede sövgülerim nerede bilmem ’tanrý adamý iddiasýndan vurur’
þimdi keder aklýma aynadan yansýyor ve gözyaþým ancak gazze ye dekor
yoksa isyan bayraklarý dalgalanmýyor mu artýk dünyanýn hiç bir arazisinde hiç bir devrimci hiç bir kompradoru tepelemiyor mu
hiç mi kalmadý moro da çeçenya da küba da keþmir de ve turan da ömrünü iddiasýna satan adamlar
’iddia adamý tanrýsýndan vurur’
yoldaþlar iyi dinleyin ki yorulan bizden deðildir artýk ve yattýðý yerde vurulmalýdýr yorgunlarýmýz
karanlýðý aydýnlatmaya iyi þiir yazmak yetmez iyi sývýþmak deðil iyi savaþmak lazým artýk
kökünde hayat konuklayan þu aðaç kanadýnda melodi taþýyan þu sinek kalbinde sýrlar besleyen þu kadýn ve diðer bütün dünyalýlar
iyi dinleyin beni ki
’tanrý iddiacýyý iddiasýndan vurur’
@..
onikieylülikibindokuz
Þükrü Özmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükrü Özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.