En maço ustamdý diyebilirim çelik gibiydi çelik gibi sinirleri vardý maçlara dayanamazdý Muhammet Ali Clay’in maçlarýný defalarca seyrederdik VHS videolardan o zamanlar balyozla kýrýyordu kendinden 3 misli kayalarý Güneþ’in o en sýcak zamanýnda nilüfer çiçeðini severdi çok ben þiir yazardým o sýralar 15 yaþýnda o þiirlerini çamaþýr iplerine asmalýsýn diye takýlmýþtý sonra þiir yazmak iþmiymiþ.
Geceleri sahile demir atardým aylak kollarý dövmeli çaylaklar keserdi yolumu anlatýrdým Usta’ma onlarla nasýl anlaþtýðýmý kavga filan etmeksizin yani en çizgili gömleðim sýrtýmda cebimde sakladýðým yüzüklerim denizin kaldýrma kuvvetiyle batýk gemiler ve hazineleri çekerdi dikkatimi makarna piþirirken ben mutfakta Usta’m nakavtla devirirdi rakiplerini sonra beraber kutlardýk bu zafer gecesini.
Þimdi Usta’m yaþlanmýþ þehir spor salonunda genç yeteneklere bakýyor geçen ziyaretine gittim çayýný içtim aradan tam 25 yýl geçmiþti eþinden ayrýlmýþ ev diye salona yerleþmiþti üzüldüm haline antremandaki gençleri seyrettik ve birkaç boks müsabakasý videosu geç vakte dek sohbet ettik sabah iþim vardý izin istedim evin yolunu tuttum erken kalkmak için saatimi 7’ye kurdum mýþýl mýþýl uyudum rüyamda Usta’mý gördüm bir rakibini yine yere sermiþ gülüyordu her zaman zafer benim diyenlerin diyordu.
FARUK TABAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
faruk tabak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.