Düş Çıkmazı
-Neden ki Mecnun
Neden ki gidiþin?
Oysa
Yüreðimdeydi yerin...-
Bu gidiþ niye!
Vermiþken al kanlardan çýkan yüreði
Sevda yorganýna sarýp
Gülüþlerin en güzeli ile
Bakmak varken þu çocuða
Ya da umarsýzca yürümek yol boyu,
Vakit yelkovaný izlerken
Bu dönüþsüz yolculuk neden!
Kalkýþ düdüðü olmayan bir tren,
Yolcu tek...
Dayanamadan
Çemberindeki kýskacýna hayatýn.
Tükenip savrulmak
Acýdan kaçmak için mi
Bu habersiz gidiþ!
Bir kadehin savurmasýyla
Yok olmaz sevda...
Binlerce kadehin gölgesinde,
Bilinci de götür ki
Gitsin seninle Leyla misali sevmek.
Neden geride kalýr ki
Boynu bükülü sevda sensiz...
Sensizliðinde yollar aðlar.
Gitme denilemeyen yolda,
Mey kadehi mi kýrýlmýþ?
Ýçim kanar
Yürekte cam kesikleri...
Bu gidiþ neden!
Dokunmak..ipeksi...
Ya da sarýlmak
Bebek kokusu saflýðýnda.
Düþlere dalmak
Ýlk gençliðe doðru.
Issýz sofalarda gülmek çýlgýnca
Komidinin camýndan
Alay etmek hayatla
Avluda beþ taþ aramak
Belki de gözlerini tüm saflýðýyla.
Ayrý coðrafyalarda büyümek...
Bu mu yokluðunun nedeni
Ya da sevgisizliðin bedeli?
Yaþlanýp bükemeden beli,
Dalgalarla ýslanmadan,
Elleri elleriyle doyumsuzca
Tutamadan sýmsýký,
Gecelerin ýssýzlýðýnda
Kaldýrým taþlarýna soramadan Mecnun’u
Neden bu gidiþ!
Bir dokunmalýk mesafe arayýp
Kucak dolusu güllerle gelmek...
Yürek yangýnýndan kaçýp
Karþý divanda yüzmek gözyaþýnda.
Savrulamadýðýna yanmak sevdayla.
Bir fatiha veremediðine yanmak.
Tüketmek umudu düþlerin içinde.
Oysalar yok...
Neden bu gidiþ!
Neden dediðini duyuramadan kývranmak
Yatmak kaldýrýmlara...
Okyanusa yatmak ve yanmak hala...
Bu nasýl acý!
Bu gidiþ neden!
Bu sal tahtadan mý?
Tahta, kalbin sýzýsýný hisseder mi?
Tutulmasýn bu emir,
Mümkün mü?
Mecnun, yok muydu... de;
Çift kiþilik bilet yok muydu?
Oturdu tahtýna han gibi,
Saygýda tüm sevenler.
Neden.?
De, bu gidiþ neden!
Dönülmez mi o yoldan?
Sarhoþluðun bilinmezliði mi bu?
Hayatýn boðuluþu mu?
Al güller aðlamazdý hani,
Hani serçeler aðlayýnca ölürdü?
Bu, düþ ötesi bir sancý...
Kývrým kývrým beden.
Neden bu gidiþ!
Yüreðine yürek sinmiþken
Bu nasýl düþ?
Binlerce kadeh yok ayaklar altýnda
Ama pejmürde tabanlar.
Eller semada..
Piþmanlýklar, kol geziyor yürekte.
Gitme!
SERAPÖZALTUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.