satýrlarda alev alev sevda güncesi
akýyordu bir yýldýz kaymasý hýzýyla
takýlýyordu zamanýn kývrýmlarýna
içimize büktüðümüz aþkýn dünleri
hangi yýldýzý soysak yaþamda
melankoli çýkýyordu eteðinin altýndan
ay’a küs ýþýltýsýz gözlerimizden
kaçýyordu yaþlarýmýz durmadan
doyumsuz ve biteviye
arsýz dudaklarýyla denizimizden
koyu karanlýk emiyordu zamanlý zamansýz
sünger sanýyordu kendini gece
medcezirdi elleri aþkýmýzýn
uzanma ve çekilme aralýðý kararsýzlýðýnda
kararlý duruyordu içimizde
yýllarca küllendiremediðimiz yangýn
biliyorduk ne çözgüsü deðiþti ne atkýsý
lâl ipliðiyle dokumuþtuk yýllar yýlý
susamadýk geç vakitti vakit geçti
son bahar rengi ama sevda kumaþý
tenimizdeki ekime de çok yakýþtý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.