ANACIĞIM BU GURBETLİK NİYE.....
Kýymet bilmez, hoyrat bir eþ elinde
Dalýndan koparýlmýþ bir gül misali
Sararýp soldun annem
Evlatlarýn uðruna
Bir ömür verdin annem.
Nasýl anlatayým ki seni
Hangi cümleyi kurayým dizelerime
Yetersiz kalýyor her hecem
Sensin en kýymetli hazinem
Melek yüzlüm ahu bakýþlým
Tatlý dillim ak saçlým
Ödenir mi? anacýðým senin hakkýn.
Derler ya! annem
Eller kadir kýymet bilmiyor
Senin gibi kimse sevmiyor
Yaslasam baþýmý yüreðinin üstüne
Okþasan saçlarýmý baharým diye
Anacýðým bu gurbetlik niye?
Aðlar gözlerim çocuklar gibi annem diye diye.
Seni ölümüne sever özlerim
Geleceksin diyerek yollarýný gözlerim
Yol verin bana daðlar yollar
Annem sana sarýlsýn bu kollar
Ne de zormuþ diri ayrýlýklar
Boðazýma düðümlenir hýçkýrýklar.
Uzaklarý yakýn edelim cefakarým
Kader deyip geçelim vefakarým
Her dem sevgi þerbetini içelim fedakarým
Gönül gözüyle görelim sevdalým
O mübarek ellerinden öperim
Caným anam sultaným.
Bahar Tülay Kýran 2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.