Galiba ben sevmişim!
Galiba ben sevmiþim!
Satýrlar dilsizdir!
Sen, tercüme et kendine bu saçmalýðý.
Atamazsýn
Atsan uzaklaþamazsýn
Uzaklaþsan yapamazsýn
Koy bir kenara
Atasözlerine aldan
Belki bir gün lazým olur
Bu mektup sana!
Adýný alfabeden uyduramadým!
Tarifini ise hiç yapamadým
Nerde dediler
Uzakta dedim
Dünya yalan
Dünyada diyemedim
Belki bir yýldýz
Beklide o kýzgýn güneþ
Fark edilme diye sana hiç aldýrmadým
Yalnýz aþk!
Yalnýz sevmek!
Yalnýz sen!
Belki bir gün ben!
Gözlerime bakma lütfen!
Çýrýlçýplaðým utanýyorum.
Ayrýlýk þarkýsý çalma lütfen!
Sonu beni de bitiriyor.
Daha uzaklaþma
Olan varlýðýn yetmiyor
Bu tarafa gel
Gel uzaklaþma
Olmadýðýn yer bana da uzak
Benliðim sürüklenirken bilinmezliðe doðru buhranlarýnda geçmiþe dair düþüncelerimin. Kalp yorgun beden yorgun ruhumsa kaybolmuþ düþünüþlerimde. Bin parça olmuþum, her bir parçam yapayalnýz. Hepsi ayrý dünyada, olmuþ binlerce dünya. Odam bir yalnýzlýk rýhtýmý, kayýp her parçam kendimden uzakta!
Çok uzak olduðum kendime!
Kendime de bir þiir yazarým ben!
Aðlama!
Aðlarsan duyamam
Aðlama uzaðým
Uzaðým saramam
Aðýr gelir burada duramam
Düþmesin gözlerinden tek damla yaþ
Sana kýyamam.
Çok uzak olduðum kendime!
Beklide baþkasýndan bana!
Benden baþkasýna.
Kim bilir?
Kendime sýðdýramadýðým her cümlem bir þiir oluyor bilmeyene anlamayana.
Ve ben sadece sýradan acýlý þiirler yazan bir þair oluyorum anlatmak isterken dertlerimi!
Suç anlamayanýn mý?
Anlatamayanýn mý?
Belki de suç bizim!
Haberin var mý diyebileceðim o kadar çok hiç kimsem var ki. Seçme lüksünde hiçbir þey anlatamadan bitiriyorum tüm dert sohbetlerimi. Yarýn bugünü turuncuya boyarken ben iple çekiyorum gecenin karasýný. Dudaklarýmdan sýzýyor artýk içimdekiler. Ýçimden firar ediyorum kendimden.
Yavaþ-yavaþ süzülüyorum kalbimden
Bakma anlamazsýn halimden
Adýna saklý
Sen bakýþlý
Gel de piþmanlýðýmý al
Kolaysa aç kafeslerin kapýlarýný
Beni göklere sal
Özgürce uçayým
Beni bana sal
Hayata sýrýtayým
Her ayrýlýk þiiri þairin ölümüdür!
Beni çok öldürüyorsun!
Bir kimlik kazanamýyor senden sonra akan gözyaþlarým. Çepeçevre kuþatan acýlarýn ve hasretlerin bir kimlik kazanamadý hala.
Her acý
Her gözyaþý
Hep bana kalýyor
Hep benim kimliðimde aðlýyor
Bu sevdanýn ayrýlýktan arta kalan yanlarý
Koþmalý!
Koþup yetiþmeli!
Yetiþmeli, yetiþip çýkarmalý tüm sen acýlarýný içerimden. Daha fazla uzaklaþmadan kendimden, koþmalý yetiþmeli. Böyle gözlerimden akarak bitmeyecek. Boþuna bekliyorum. Boþuna bekliyoruz bu ayrýlýk bende anlamýný yitiriyor. Ben senden ayrýlamýyorum.
Aþk!
Severek seni sevmek!
Tatlý gelmesi tüm denizlerin
Ve bir elma þeker gibi yalamak gözyaþlarýma bulanmýþ yanaklarýmý.
Deðer kazanmasý senin için atýlan adýmlarýn
Unutulmamasý senli hiçbir anýn
Takvimlerde kokunu duymak
Yerli yersiz bir sürü korkuyu yaþamak seni düþünürken
Ama sevmek iþte
Sevmek!
Sadece altý harfle binlerce cümleyi anlatan sevmek!
Unutmak hayata dair tüm umutlarý
Tüm þikayetleri unutmak
Ve hayal meyal yaþamak sen kokan binlerce planda, ümitte, adýna yakýnda denilen onca uzak limanda�
Þimdi ise hanilerde keþkeler de yitip gidiyor tüm yaþanmýþlýklarýmýz. Kaç intihar fikri varsa enjekte ediyor tüm þarkýlar beynimden içeri. Kapýlýp gidiyorum bazen sensizliðin bile unutulduðu düþünce buhranlarýmda ölüme doðru.
Bildiðim ne kadar keþke varsa þimdi hepsi bizim oldu.
Belki de benim!
Belki de bize dair her þey sahipsiz
Öksüz artýk!
Biz hangi Allaha yemin ettikte!
Ayrýlýk diyerek ayýrdýk tüm yeminleri kendimizden. Hangi þehrin hangi rüzgarýna kapýlýp da yalana yalan katarak bir-bir uzak ettik her yeminimizi. Adýna ayrýlýk diyecek kadar ne yaptýk. Ruhlarýmýz et�týrnak olmuþken biz nasýl lime-lime doðradýk onca yeminli dilimizi. Gözlerimiz bile seviþirken nasýl oldu da sen orda ben burada oldum.
Þimdi ne hayal kuruyorum
Nede yemin ediyorum.
Meðer
Sevmek sevende.
Sana ait ne kadar kahkaha varsa,
Gidende kalýrmýþ.
Meðer aþk!
Kendini arkada býrakmakmýþ.
Þimdilerde!
Aðlanasý anlarýmdan benler gezer odamda.
Her bir yýkýntým ayaklarýma dolanýr.
Yýkýntýlarýmda yýkýlýr kalýrým.
Hatýrlar mýsýn?
Bakar kalýrdým
Takýlýrdým
Takýlýr kalýrdým
Her kalýþýmda
Sana alýþýrdým
Alýþmýþým býrakamýyorum
Çok aný var atamýyorum
Her gidiþle kaldýn bende!
Gururun kovduðu
Aþkýn kal diye yalvardýðý bir gitmekti senin ki
Hep bir yanýmdaydýn
Ben öpmek isterdim
Gurur tutardý
Ben kovmak isterdim
Aþk yaðmura dönerdi
Bazen siyah beyaz bir kabus
Bazen renkli bir hayal
Bazen acýtan
Bazen acýyan
Kal deyince kalmayan
Kovunca uzaklaþmayan
Bilirim unutmam gerek seni
Ama kolay deðil bir kalemde silip atmak her þeyimi
Galiba ben sevmiþim!
Ýbrahim BAYSU
23 � 08 � 2009 16 � 23
Kadýköy
Siz þiirlerimi okurken aðlýyorsanýz ben yazarken ölüyorum�
sR___ Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hazreti Sami Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.