izbe bir patikanýn kaldýrýmýnda eziliyor çocukluðum irine bulanýyor masumiyetin ayak izleri gördüðüm manzara bana çok yabancý sanýrým artýk büyüdüm
kavimler göçünden bu yana illetti sanki zifiri yalnýzlýk ilerliyor aðýr aðýr damarlarýmda ruhum ise asýlý ha düþtü ha düþecek ömrü bitik bir kelebeðin kanadýndan
sicime boðuldu geceler açmýyor bileklerimde güneþ saat yaþamý es geçiyor gitmeliyim mahrem kokuyor artýk tapýndýðým dudaklar
mabetlik gülüþün defnediliyor göz kapaklarýma uðuldayan kum saati medet umuyor devrik bakýþlarýmdan ve ellerim ilk kez üþüyor kýþ kokan saçlarýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
koloni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.