Sabah uyanýr uyanmaz Penceremde güneþ ýþýklarý ile parlayan Çið tanelerindesin Ýçimde ise doludizgin yanan bir volkanda
Gidemiyorum senden günün hiçbir saati Vakit her an sen Zaman dursa prangalarým kýrýlsa Sana uzansam her yaðmur tanesiyle diyorum Gitmesen kalsan bende Fenerim olsan sana dönüþ yolunda Mavi aydýnlýðýnla aþsak bütün engelleri Yýkýlsa tabular
Gün içinde yüzüne farklý ifadeler boyamaktan býktým Bir serzeniþ bu kendime Hep üzüntü tasvirleri mutluluk üstüne boca edilmiþ Benden kaynaklý sebepler sonuçlara varamýyor Her an yeni çeliþkiler doðurup umutlarý karartýyorum Oysa sevgi her bedele deðmeli
Artýk aklýmý cebime koydum ilerliyorum Kollarým eskisinden uzun Duvarlar yýkýlmaya müsait ve zayýf Halka halka göz bebeklerin ruhumun çatýsýnda Adýný ezberime alýp ömrüme sarmaladým Þimdi daha bir keskin bakýyor gözlerim En baþa dönüyorum Mutlu hayallerle dolu senli günlerime Mavi bir delilikle geliyorum
Ve ben Bitmez bir serkeþlikle Her gece ölüm uykusuna dalýp Seni yeni baþtan sevmek için Umut dolu gözlerinle uyanýyorum…
Yavuz Süleyman OÐUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sysphus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.