( Facebook’taki arkadaþým Ýlke SU Hanýmefendiye... )
- Resminizi ilk gördüm... -
Hayat, boyun eðdirmiþ dolu baþak misali Az bir az hüzün katmýþ o masum suretine Bir ressam eli deðmiþ, iþlemiþ gül cemali Azýcýk hüzzam katmýþ o yeþil gözlerine.
- Döndüm tekrardan baktým. -
Bir surete þu hüzün, bu kadar mý yakýþýr ? Mutevazi olma hiç; katýlmam sözlerine, Ne zaman ki nazarýn, nazar ile çakýþýr Kim olsa destan yazar hüzünlü gözlerine.
- Sanki... -
Nadirane bulunan yeþil yeþim boncuktu Meydan okur gibiydi mevsimin güzlerine Yýlgýn ama uslanmaz afacan bir çocuktu Saatler boyu baktým hüzünlü gözlerine.
- Ýçimden geçen þuydu: -
Stajyerim, pek anlamam allý pullu sözlerden Þiir mi; Hak getire yürekteki közlerden!.. Rab özenip yaratmýþ özündeki özlerden Kýrk Nazar okunmalý hüzünlü gözlerine.
- Demem o, ki !.. -
Henüz hiç söylenmemiþ sözü eksik güftenin Tema’sý olur bil ki; hüzne çalan gözlerin Notaya dökülmedik baþlanmamýþ bestenin Týnýsýnýn renginde hüzzam senin gözlerin.
Recep Ümit NÝÞANCI
Stajyer þair / namikcemal
M u r a t l ý/T E K Ý R D A Ð
Sosyal Medyada Paylaşın:
namikcemal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.